آیینهکاری از متأخرترین هنرهای تزیینی ایران است که در تزیینات داخلی عمارات و باغها ظهور کرده، سپس در اماکن مذهبی و بقاع متبرکه به کار بسته شد. فرم، تکنیک اجرا و رنگهای بهکاررفته در این هنر بسیار متنوع است و اعتبار خاصی به تزیینات ابنیه مذهبی داده است. مفهوم فلسفی-اسلامی کثرت به وحدت در برابر وحدت به کثرت از مهمترین مفاهیم فلسفه و هنر اسلامی است که در تمام شاخههای هنر اسلامی ازجمله معماری نمود بارز دارد. حرم مطهر حضرت شاهچراغ (ع) یکی از بقاع متبرکه منسوب به فرزند امامان شیعه در شیراز است که اهمیت بسیار آن نزد متولیان و حکام، باعث شده تا بهترین عناصر تزیینی در این بنا به کار گرفتهشود. در این پژوهش مفهوم کثرت به وحدت و نماد آیینه در نظر عرفا و آیات قرآنی مطالعه شده و اهمیت آن نزد حکما و فیلسوفان متأخر برشمرده شده است. همچنین درباره آیینه کاری حرم مطهر حضرت شاهچراغ (ع) نیز بررسی و مطالعه شده است. روش تحقیق بر مبنای مشاهده و عکسبرداری میدانی آیینهکاری حرم مطهر حضرت شاهچراغ (ع)، جمعآوری اطلاعات به روش کتابخانهای و تحلیل دادهها بهصورت کیفی انجامگرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش مشخص نمود که مفهوم کثرت به وحدت در آیینهکاری حرم مطهر حضرت شاهچراغ (ع) مستتر است.