1
دکترای روانشناسی تربیتی. عضو هیئتعلمی دانشگاه فرهنگیان فارس
2
دانشیار دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شیراز
چکیده
پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش پیشبینیکنندگی جهتگیریهای درونی و بیرونی مذهبی در تابآوری دانشجویان بود. برای رسیدن به این هدف، 320 دانشجو از بین کلیه دانشجویان پسر و دختر دانشگاه فرهنگیان فارس با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. دادههای موردنیاز با استفاده از پرسشنامه جهتگیری مذهبی (درونی و بیرونی) آلپورت و راس و مقیاس تابآوری بزرگسالان همدال، فرایبورگ، مارتینوسن و روزنوینگ جمعآوری گردید. دادههای این پژوهش با استفاده از روش آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان بررسی شد. یافتهها نشان دادند جهتگیریهای مذهبی درونی با کلیه ابعاد تابآوری (شایستگی فردی، شایستگی اجتماعی، انسجام خانوادگی، منابع اجتماعی و ساختار فردی) بهطور مثبت رابطه معنیداری دارد. اما جهتگیری مذهبی بیرونی تنها بعُد انسجام خانوادگی تابآوری را بهصورت منفی پیشبینی کرد و سایر ابعاد تابآوری با جهتگیری مذهبی بیرونی دانشجویان رابطه معنیداری نداشتند. نتایج و تلویحات آن بر پایه پیشینه نظری مورد بحث قرار گرفت.