پدیدار شناسی آموزگاران عشایر نسبت به تفهیم و کاربست فضایل شاهچراغ(ع) در دبستان (مطالعه موردی استان فارس)

پژوهش حاضر با هدف تبیین تجارب زیسته آموزگاران مقطع ابتدایی از تفهیم وکاربست تعالیم وفضایل شاهچراغ(ع) در مدارس انجام گرفت. روش پژوهش، کیفی، از نوع پدیدارشناسی بود. محیط پژوهش شامل معلمان دبستان‌های عشایر استان فارس بودند که با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف از نوع گلوله برفی انتخاب شدند و در نهایت به 30 نفر رسیدند. اطلاعات با استفاده از مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته گردآوری و با روش 7 مرحله‌ای کلایزی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌های حاصل از این پژوهش بعد از حذف کدهای مشترک، شامل 200 کد مفهومی بود که حاکی از تجارب واقعی معلمان از تفهیم وکاربست فضایل شاهچراغ «ع» در دبستان می‌باشد. این کدهای مفهومی در سه تم اصلی، « سرمشق گیری رفتارهای حضرت ازآموزگار»، « شیوه‌های تفهیم فضایل حضرت(س) » و« موانع اعتقادی و ذهنی موجود» دسته بندی شدند. آشنایی برنامه ریزان جامعه و بویژه استان فارس با این یافته‌ها، نقش مهمی در نهادینه کردن تعالیم شاهچراغ(س) و اعتقاد به شخصیت ائمه در کودکان و توسعه فراگیر دین باوری در تعلیم و تربیت اسلامی ایرانی خواهد داشت.